Road trippin'

Nadat we om 6.45 uur geland waren op Auckland na een heerlijk rustige vlucht snel onze koffers halen en door de paspoort controle. We hadden bij het boeken van ons motel gevraagd of de kamer eerder klaar kon zijn omdat we vroeg aan zouden komen. Helaas, de meneer die ons van het vliegtuig kwam halen met het busje van het motel vertelde dat het pas op zijn vroegst om 13.00 uur klaar zou zijn. We konden volgens hem maar beter Auckland ingaan ipv meegaan naar het motel om daar te wachten. Er was daar namelijk niks. Tja, daar sta je dan na een hele lange dag reizen, met dikke enkels waar je “U” tegen zegt en er eigenlijk toch wel naar verlangt om gewoon even languit op een bed te kunnen liggen… Maar om nou daar 5 uur te gaan zitten wachten vonden we ook niks. Dus alle koffers en de meeste handbagage meegegeven met deze man naar het motel en wij op naar het centrum van Auckland. Net als anderhalf jaar terug namen we de Skybus. Maar waar zouden we dan naartoe gaan? We hadden hier natuurlijk helemaal niet op gerekend. Gelukkig had ik een bepaald winkeltje onthouden van ons vorige bezoek aan Auckland anderhalf jaar terug en wist ik ook nog hoe het grote station daar heette. Toevallig stopte de Skybus daar ook dus daar zijn we dan maar heen gegaan. We kwamen daar om 9.00 uur aan, lekker op tijd. Zeker als je bedenkt dat de winkels in het weekend pas om 10.00 uur open gaan! Gelukkig zat er tegenover de bushalte een zaakje waar je kon ontbijten. Fabiënne natuurlijk met patat. (ja echt waar…) Rogier nam scrambled eggs en ik een bruchetta met gepocheerd ei en Hollandaise saus. Jammie! Echt super lekker. Na het ontbijt waren de winkels dan eindelijk open. Ik wilde natuurlijk sowieso even langs de winkel die ik onthouden had. Dat is een winkel van 1 bepaald merk wat in Nederland niet te koop is met allerlei stationary spulletjes als notebooks, agenda’s, pennen etc. Leuk om weer even te kijken. Daarna even door wat straatjes geslenterd, een regenbuitje gehad en nog wat meer winkeltjes bekeken. Eigenlijk waren we dit wel heel snel beu. Onderweg waren we een foldertje tegen gekomen over het Maritiem museum, 5 minuten verderop. Om de tijd te doden tot we naar het hotel konden gaan leek ons dat dan misschien wel een optie.

Daar aangekomen bleek echter dat de entreeprijs vrij hoog was. En om dan veel geld te betalen puur om te tijd uit te zingen maar zonder dat je iemand van ons daar een plezier mee doet… beetje zonde. Omdat het inmiddels wel zo’n beetje lunchtijd was besloten we om nog wat te gaan eten en dan de Skybus weer te nemen voor onze rit van 45 minuten terug naar het vliegveld. Het leek mij erg leuk om weer te gaan lunchen in hetzelfde café waar we de vorige keer ook gegeten hadden. Het heet The Brew on Quay en is gevestigd in een vroeger politiebureau. Het is opgeknapt maar met behoudt van bepaalde elementen. Zo zijn er in het café allemaal een soort lokalen, de kantoren van vroeger. De eigenaresse heeft haar kantoortje in de oude kluis en de toiletten zitten in de vroegere cellen van het gebouw. Echt heel leuk. Daarbij schenken ze er 102 verschillende biertjes waarvan vele uit Nieuw Zeeland komen. Vorig jaar heeft Rogier daar wat biertjes geproefd maar daar vond hij het nu wat te vroeg voor. We wilde iets kleins eten aangezien we best een fors ontbijt hadden gehad dus kozen we allebei voor een snack. Rogier gebakken aardappeltjes met salsa en ik de nacho’s met salsa en guacamole. We schrokken ervan toen we onze bestelling kregen. Wat een berg eten!!! De nacho’s bleken gestapeld met daartussen gehakt en boontjes en kaas. Bovenop een grote toef crème fraiche, salsa en guacamole. Rogier had ook zo’n berg crème fraiche en salsa op zijn aardappeltjes liggen. Ik ben uiteindelijk niet verder gekomen dan de helft. (eigenlijk had ik al genoeg maar damn wat was het lekker!). Fabiënne heeft uiteraard weer patatjes gegeten. Gelukkig eet ze er steeds maar 5 ofzo en eet ze ook graag fruit wat je hier makkelijk overal kan krijgen. Maar morgen met boodschappen doen gaan we eens even normale maaltijden regelen voor haar.

Met een volle buik terug naar de halt voor die Skybus en terug naar het vliegveld. Daar weer het busje van het motel gebeld. De dame die ons kwam halen was erg geïnteresseerd en vertelde zelf ook het eea. Zo kwam zij van het eiland Tonga. Dat ligt naast Fiji een heel eind ten noorden van Nieuw Zeeland. Ze vertelde wat over het leven daar dat altijd heel ‘reeeeelaaax’ was en waar je het fruit zo uit de bomen kon plukken. Ze was hier 40 jaar terug heen gekomen puur voor het geld. En ze was hoogst verbaasd dat ze hier voor een avocado, die ze daar dus zo kon plukken, ruim 4 dollar moest betalen. Ik vind het altijd erg leuk om dit soort verhalen te horen. Bijzonder ook dat mensen voor geld emigreren. Zij is natuurlijk niet de enige, er zijn miljoenen mensen die dat doen, maar ik kan me het zo moeilijk voorstellen hoe dat moet zijn. Alles achter laten om meer te verdienen… Dan zie je ook maar weer hoe goed wij het hebben denk ik dan maar.

Eenmaal bij het motel aangekomen blijkt deze dame ons ook in te checken. En we hebben een upgrade gekregen naar een familyroom! Wel even een gesleep want de kamer ligt boven en er is geen lift dus Rogier had wat te sjouwen. Fabiënne hielp dapper mee met haar eigen rugzak naar boven brengen. In de kamer gekomen moesten we toch wel even lachen. De upgrade hield in dat we een bed meer hadden. Dus ipv 3 hadden we er nu 4. De bedden waren schoon maar de kamer kon wel wat meer aandacht gebruiken. Uit de meubels waren stukjes hout geslagen, alle stoelen vol met vlekken etc etc. Maar nogmaals de bedden waren schoon dus ons kan het niet zoveel schelen. Het was toch maar voor één nachtje. Gelukkig was er airco in de kamer want met 27 graden is dat absoluut nodig. Eerst eens lekker douchen want na zo’n lange dag reizen en dan nog heel de dag door een bloedhete stad zwerven, dat merk je wel zeg maar. Rogier en ik hebben nog wat zitten schrijven en lezen. Fabiënne viel uiteindelijk om een uur of 7, zonder dat wij het doorhadden, al iPad kijkend op bed in slaap. Wij hebben het weten te rekken tot 22.00 uur. Na een heerlijke nacht slaap, waarmee we gelijk onze jetlag voorbij waren, waren we klaar om weer verder te gaan.

Wist je dat:

• Nieuw Zeeland spreekt over 2 vliegvelden. Een is voor binnenlandse vluchten en een voor internationale vluchten.
• We bij wijze als avondeten maar twee scones gekocht hebben toen we weer op het vliegveld terug kwamen.
• Een ervan echt super oudbakken bleek te zijn en er alleen al met een mes geen doorkomen aan bleek te zijn.
• We eigenlijk toch niet echt honger hadden na al dat lekkere eten van vandaag.