Road trippin'

We hebben de afgelopen 5 dagen genoeg gedaan, maar niet echt te tijd genomen om ons blog bij te werken. Daarom hier een samenvatting van wat we de afgelopen dagen hebben gedaan.

Zo zijn we woensdag de 13e vanuit Otorohanga naar de westkust gereden voor een stukje strand waar heet water heel dicht bij de oppervlakte van het strand komt: Kawhia Hot Water Beach. Dit rit er naartoe ging over een prachtig slingerende weg met hoogteverschillen van meer dan 500 meter. We konden onderaan de duinen parkeren en tegen de tijd dat we bovenop de duinen waren, kwamen de eerste toeristen al terug van het strand. We hadden gepland dat we daar met eb aan zouden komen, want alleen dan kun je het hete water goed voelen. We hadden er alleen iets langer over gedaan dan gepland en de vloed begon inmiddels al weer flink op te komen. Het voordeel hiervan was wel dat we al snel het hele strand voor onszelf hadden en van de vertrekkende mensen nog even een paar tips kregen waar we moesten zijn. De truc is om in het zand te draaien met je voeten, zodat je een klein stukje in het zand wegzakt en dan voel je, als je op de juiste plaats staat, opeens heel warm grondwater, terwijl de rest van je benen overspoeld worden met koud zeewater (bij vloed)! Heel bijzondere combinatie. We hadden al gelezen en gehoord dat de zee/stromingen hier verraderlijk zijn, dus we zijn niet gaan zwemmen, maar hebben ons nog wel even goed vermaakt in de branding en met het zoeken naar schelpen in het bijna zwarte (lava) zand. Toen we genoeg mooie schelpen hadden gevonden (die we toch niet mee kunnen nemen naar Nederland), zijn we terug gelopen naar de auto. Fabiënne vond de steile duin oplopen te zwaar en wilde graag door papa gedragen worden. Eenmaal boven zette ik haar neer zodat ze zelf naar beneden kon lopen. Na enkele meters begon ze echter hard te jammeren dat haar voeten pijn deden en ik haar weer op moest tillen. Toen ik bij haar stond bleek het zand gloeiend heet te zijn! Het zand glinsterde meer dan normaal, dus we vermoeden dat er een beetje lavazand tussen zit, wat nog heter wordt dan normaal. We hadden alle drie Teva’s aan, maar zelfs daarmee was het haast te pijnlijk om de afdaling te maken. Het laatste stuk hebben we daarom rennend gedaan met Fabiënne op mijn arm, waarbij een van mijn Teva’s nog afbrak. Gelukkig zijn we alle drie wel zonder blaren beneden gekomen.

Eenmaal terug bij het huisje op onze camping ben ik met Fabiënne naar het zwembad gegaan om het zwarte zand af te spoelen en even af te koelen, want het is vandaag bijna 30 graden buiten. Bleken de stenen om het zwembad heen ook gloeiend heet te zijn! ☹ Gelukkig was dit een veel kleiner stukje om te overbruggen en hebben we daarna wel even lekker samen gespeeld in het verder lege zwembad.

De volgende dag zijn we eerst naar het Kiwi House van Otorohanga gereden. Vorig jaar zijn we hier ook geweest en dit vonden we toen toch wel heel bijzonder dus dat wilden we nog weleens zien. Dit is de bekendste Kiwi-opvang van Nieuw Zeeland en ze hebben daar ook 2 verblijven waar je Kiwi’s kunt zien. Deze verblijven zijn nagenoeg donker, omdat de Kiwi een nachtdier is. In een van de verblijven was een Kiwi met zijn lange snavel actief op zoek naar wormen en konden we hem daarom rustig een paar minuten bezig zien. Erg leuk! Daarna hebben we ook nog een kort verhaaltje van een medewerker gekregen waarin ze vertelde waar hoe de Kiwi’s leven en hoe gering de overlevingskansen van deze loopvogels zijn (nog geen 5%). De grootste bedreiging zijn de ooit geïmporteerde fret en honden. Beiden doden jonge Kiwi’s en maken eieren kapot. Daarom zijn er veel actieve vrijwilligersgroepen die jacht maken op fretten en zelf speciale honden trainingsprogramma’s waarbij ze honden leren om (het nest van) een Kiwi met rust te laten.

Vanuit Otorohanga zijn we daarna doorgereden naar Rotorua. Deze plaats staat bekend om zijn geisers en zwavel lucht in de wijde omgeving. We hebben hier een huisje via AirBNB gehuurd en zullen hier een aantal dagen verblijven, omdat we veel in deze omgeving willen doen.

Zo zijn we op de avond van aankomst gelijk het centrum in gegaan omdat er elke week een Night Market wordt gehouden. Hiervoor wordt een straat in het centrum afgesloten en helemaal vol gezet met kraampjes waar je allerlei eten kunt kopen. Verder stond er een band te spelen en waren alle omliggende pubs en winkels open. Het was echt een heel gezellige sfeer en ook hier is het weer heerlijk weer, ruim 25 graden in de middag en het begin van de avond. Gelukkig heeft ons huisje een airco! 😊

De volgende dag zijn we naar de geisers van Te Puia gegaan. Dit is een reservaat waar je tegen betaling naar een grote geiser kunt kijken die (geheel natuurlijk) ongeveer eens in het uur heet water de lucht in spuit. Volgens de gegevens tot wel 30 meter hoog! Vandaag bleek hij dit echter bij lange na niet te halen. We konden er dit keer echt heel dicht bij komen, maar meer dan een meter of 3-4 kwam het water niet. Zo’n anderhalf jaar geleden hadden we deze geiser ook al bekeken vanuit het naastgelegen Maori dorp (Whakarewarewa), maar toen kwam het water vele malen hoger. Dit was dus een kleine tegenvaller. Omdat de geiser op heilige grond van de Maori’s staat, wordt zowel in het dorp als in Te Puia een Maori show opgevoerd. Deze was in Te Puia goed georganiseerd, alhoewel het wel nog drukker was dan in Whakarewarewa, waardoor het een beetje massaal aanvoelde. De rest van het terrein van Te Puia was dan wel weer veel mooier aangelegd en onderhouden. Zo waren er een paar modderpoelen, een (veel te druk bezocht) Kiwi verblijf en wat wij erg leuk vonden een Maori Arts & Craft school. Hier werden de Maori vaardigheden zoals houtsnijden, kleding maken en sierraden maken uitgevoerd en geleerd aan mensen van Maori afkomst. Dit was echter heel toegankelijk opgezet, waardoor je dicht bij alle leerlingen kon komen die bezig waren met een van de vaardigheden. Zo kon Angelica ook eindelijk aan een tatoeëerder vragen wat de tatoeage bij Maori-vrouwen op hun kin betekent. Dit bleken Maori vrouwen te krijgen als ze in de pubertijd kwamen als een soort symbool van volwassen worden. De tatoeage stelt de god Maui (ja, die uit de Disney film Moana!) voor, die als een hagedis uit de mond van de vrouw probeert te kruipen, maar dan door de vrouw dood gebeten wordt. Veel vrouwen zijn er niet meer die deze gezichtstattoo hebben maar we hebben er vandaag wel een aantal gezien. Tegenwoordig wordt het meer gezien als het uitdragen van trots dan als overgangsritueel. Alle tatoeages op de Maori lichamen blijken het hele levensverhaal van die persoon en zijn familie te symboliseren en worden dus niet op voorhand door de persoon uitgekozen, maar getekend naar inzicht van de tatoeëerder nadat hij je levensverhaal heeft aangehoord! Voor ons onvoorstelbaar, maar wel heel mooi om te zien. En je hebt dus altijd een unieke tattoo!

Zaterdag de 16e hadden we een rustdag ingepland. We wilden allebei even shoppen in het centrum van Rotorua, Rogier wilde nog nieuwe Teva’s en een afrits wandelbroek kopen voor zijn aankomende tocht over de Tongariro Crossing en Angelica wilde graag even kijken bij de winkel Spotlight waar ze knutselspullen verkopen. Toen we terug in ons huisje waren zat ik nog even te app-en met een oude bekende van mijn werk, Sandra, die op dit moment ook in Nieuw Zeeland is met haar gezin. Ze bleken ook in Rotorua te zijn en vroegen of wij zin hadden om even bij hen langs te komen op de camping. Dit hebben we gedaan en was erg gezellig. De kinderen hebben zich heerlijk vermaakt in de speeltuin van de camping en Fabiënne zag het aan het einde van de avond ook helemaal zitten om in een daktent op de camper te gaan slapen! 😉 Aangezien Sandra en haar gezin iets korter in Nieuw Zeeland blijven is dit waarschijnlijk de laatste keer dat we ze kunnen zien, maar in Nederland gaan we ze zeker nog eens opzoeken.

Vandaag, zondag de 17e, was het plan om tegen de avond een wandeling tussen boomtoppen van Redwood te gaan doen. Deze schijnen mooi verlicht te worden zodra het donker wordt. Toen we echter gegeten hadden en rond 7 uur nog even op de bank zaten uit te buiken, viel Fabiënne spontaan in slaap. Het wordt hier pas rond 8 uur donker, dus we stellen het wandelen maar even uit tot morgen of overmorgen. Daarna gaan we namelijk Rotorua verlaten en rijden we hoogst waarschijnlijk door naar Tongariro zodat ik nog net met mooi weer de Tongariro Crossing kan gaan lopen. Fingers crossed!

Wist je dat:

• Het hete water op hot water beach ook echt HEEL heet was?
• Er bij sommige benzinepompen nog voor je getankt wordt als service?
• We nu al meer outdoor winkels gezien hebben dan er in heel Zuid- Holland zitten?
• Ze er ook heel veel voor (kleine) kinderen hebben?
• Dat een half dozijn donuts bij Dunkin’ Donuts heel normaal is? En dit bijna het minimum is?
• Dat Fabiënne nu weer fan is van My Little Pony en Hoe tem je een draak?
• Fabiënne graag een Kiwi en een kiwi ei mee naar huis wil nemen?
• Zij van een lieve medewerkster in het Kiwihuis wel een mini knuffel kiwi heeft gekregen?
• We al sinds we aangekomen zijn in Nieuw Zeeland super mooi weer hebben met een gemiddelde temperatuur van 27 graden?
• Ze voor het einde van de week toch flink wat regen voorspellen?
• Dit meer dan welkom is gezien de bosbranden op het Zuider eiland.
• Fabiënne in de dochter van Sandra, Mila, een nieuwe vriendin heeft gevonden?
• Het niet uitmaakt dat Mila ruim 6 jaar ouder is?
• De cultuur van de Maori’s heel erg op familie is gericht?
• En dat je, zodra je een Maori “dorp” instapt je ook als familie behandeld wordt?
• De volledige gezicht tatoeages van sommige mannen toch wel erg indrukwekkend zijn?
• Fabiënne dit dus niet eens lijkt op te merken?
• We ons heel erg thuis voelen in dit AirBNB huisje?